Ons veerboot oor die Straat van Gibraltar
van die suidkus van Spanje na Marokko
saam met hennabeskilderde vroue
na die medina en soek van Fez
Soos ’n ry skape volg ons ons herder
tussen ’n mensemassa deur
ons oë vasgenael op die wit vlaggie
die moederdoolhof vang verlore kinders
Ons raak nie, smaak nie, roer nie aan nie
rol ons oë verkleurmannetjierond
en vermy oogkontak, te bang ’n smous
volg ons tot by die hotel
Kaneel, kamfer en saffraan versag die reuk van donkiemis,
om ’n hoek talm die geur van lamtajine in die lug
ons beur terug verby verdiepinggelaaide donkies,
slangbesweerders, Berbermatte en musikante
Eenling duik ek deur die waterskaduwee
die reuk van doolhoofsweet nog vars in my geheue